Κυκλάδες: Ένας μαγικός προορισμός

Για τον καθένα καλοκαίρι μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό: αμμουδιές, πράσινες ακρογιαλιές, παιχνίδια στην άμμο, παρέες, εκδρομές στην Ευρώπη , ή σε όλο τον κόσμο , βόλτες με σκάφη ή ήρεμα στη σεζλόνγκ με ένα βιβλίο.

Οι Κυκλάδες αποτελούν το ιδανικό μέρος για όλους. 56 νησιά που δημιουργήθηκαν από ηφαιστειακή δράση για να μας χαρίσουν μαγευτικές και αξέχαστες διακοπές. Νησιά που συνδυάζουν μεταξύ τους όλες τις αντιθέσεις, ομορφιά, ιστορία, μαγευτικά τοπία και σύγχρονο lifestyle νησιά που δίνουν μία διαφορετική άποψη ζωής για όλες τις προτιμήσεις.

Για αυτούς που είναι λάτρεις των διακοπών χαμηλών τόνων η Δήλος, η Αμοργός, η Ανάφη, η Κίμωλος, οι μικρές Κυκλάδες (ανάμεσα στην Νάξο και την Αμοργό), η Αντίπαρος είναι ιδανικοί προορισμοί.

Για τους περισσότερο ενεργητικούς και λάτρεις των κοσμοπολίτικων διακοπών η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Νάξος, η Πάρος, η Μήλος, η Σύρος, η Σίφνος, η Ίος είναι τα τέλεια μέρη για διακοπές. Πρόκειται για νησιά που τα συνδυάζουν όλα. Έντονος τρόπος ζωής, θαλάσσια σπορ, clubbing, εκκεντρικές εμφανίσεις, πολύ κόσμος, εξαιρετικά εστιατόρια, μοναδικά αξιοθέατα θα σας μαγέψουν και θα σας προσφέρουν έντονες διακοπές αλλά και ήσυχες ανάλογα με την περίοδο που θα πάτε.

 

Διαλέξτε προορισμό, φτιάξτε βαλίτσες και αφήστε τη μαγεία του καλοκαιριού να σας παρασύρει! 

Κυκλάδες: Ένας μαγικός προορισμός

Για τον καθένα καλοκαίρι μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό: αμμουδιές, πράσινες ακρογιαλιές, παιχνίδια στην άμμο, παρέες, εκδρομές στην Ευρώπη , ή σε όλο τον κόσμο , βόλτες με σκάφη ή ήρεμα στη σεζλόνγκ με ένα βιβλίο.

Οι Κυκλάδες αποτελούν το ιδανικό μέρος για όλους. 56 νησιά που δημιουργήθηκαν από ηφαιστειακή δράση για να μας χαρίσουν μαγευτικές και αξέχαστες διακοπές. Νησιά που συνδυάζουν μεταξύ τους όλες τις αντιθέσεις, ομορφιά, ιστορία, μαγευτικά τοπία και σύγχρονο lifestyle νησιά που δίνουν μία διαφορετική άποψη ζωής για όλες τις προτιμήσεις.

Φύση με σπάνια τοπία, ζωντανή παράδοση, ντόπια κουζίνα, έθιμα και πολιτισμός, έντονη ταυτότητα, οι Κυκλάδες είναι τόπος συνάντησης ανθρώπων από όλα τα μέρη του κόσμου και έχουν την ικανότητα να συνδυάζουν κοσμοπολίτικες και ήρεμες διακοπές με τρόπο μοναδικό.
Ταξιδέψτε αυτό το καλοκαίρι στις μαγευτικές Κυκλάδες, αναζητήστε τα προσπελάσιμα ξενοδοχεία και με λίγη καλή θέληση όλα μπορούν να διευθετηθούν.

Για αυτούς που είναι λάτρεις των διακοπών χαμηλών τόνων η Δήλος, η Αμοργός, η Ανάφη, η Κίμωλος, οι μικρές Κυκλάδες (ανάμεσα στην Νάξο και την Αμοργό), η Αντίπαρος είναι ιδανικοί προορισμοί.
Στην Δήλο συνδυάζονται άνετα διακοπές χαλαρωτικές και εκπαιδευτικές. Είναι ένα νησί που μπορείτε να επισκεφθείτε από την Μύκονο μια και τα δύο νησιά βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους. Η Δήλος αποτελεί ένα από τα λεγόμενα ξερονήσια αλλά ταυτοχρόνως αποτελεί και έναν πολύ ελκυστικό χώρο που οπωσδήποτε πρέπει να επισκεφθείτε. Νησί μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας με ένα μοναδικό υπαίθριο αρχαιολογικό μουσείο. Σώζονται ακόμα τα ερείπια των ναών του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος αλλά αρχαία βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το νησί.
Η Αμοργός αν και το ανατολικότερο νησί των Κυκλάδων αξίζει τον κόπο να το επισκεφθείτε. Νησί με σπάνια ομορφιά και με σημαντική ιστορία συνδυάζει καταπληκτικά τοπία, το απέραντο γαλάζιο, σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας και παραλίες με μοναδική ομορφιά. Οι κάτοικοί του είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι. Η Αμοργός μαζί με την Ανάφη αποτελούν τα πλέον ήσυχα νησιά για χαλαρωτικές και ξεκούραστες διακοπές. Η Ανάφη βρίσκεται μακριά από τις υπόλοιπες Κυκλάδες και διατηρεί μέχρι σήμερα άθικτη τη φυσική της ομορφιά.
Η Αντίπαρος αν και πολύ κοντά στην Πάρο ωστόσο είναι ένα πολύ ήσυχο νησί. Χαρακτηριστικό της είναι οι δεκάδες γαλήνιες παραλίες που προσφέρουν πραγματική ξεκούραση.
Οι μικρές Κυκλάδες αποτελούν επίσης προορισμό για γαλήνιες διακοπές. Εδώ γίνονται όλα με τον παραδοσιακό τρόπο. Τα νησιά αυτά βρίσκονται μακριά από τον πολιτισμό, είναι όμως πανέμορφα και προσφέρουν πολύ ησυχία και λίγες ανέσεις.
Ένα νησί που φημίζεται για τα ιαματικά λουτρά του είναι η Κύθνος και πολύ άνθρωποι την επισκέπτονται για αυτό το λόγο. Τα θερμά ιαματικά λουτρά βοηθούν στην θεραπεία διάφορων παθήσεων όπως αρθρίτιδες, δερματίτιδες και γυναικολογικές παθήσεις. Είναι ένας ιδανικός τόπος για συνδυάσετε διακοπές και υγεία.
Για τους περισσότερο ενεργητικούς και λάτρεις των κοσμοπολίτικων διακοπών η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Νάξος, η Πάρος, η Μήλος, η Σύρος, η Σίφνος, η Ίος είναι τα τέλεια μέρη για διακοπές. Πρόκειται για νησιά που τα συνδυάζουν όλα. Έντονος τρόπος ζωής, θαλάσσια σπορ, clubbing, εκκεντρικές εμφανίσεις, πολύ κόσμος, εξαιρετικά εστιατόρια, μοναδικά αξιοθέατα θα σας μαγέψουν και θα σας προσφέρουν έντονες διακοπές αλλά και ήσυχες ανάλογα με την περίοδο που θα πάτε.

Το μόνο που μένει είναι να το αποφασίσετε και να διαλέξετε τον προορισμό που σας ταιριάζει περισσότερο. Ένα είναι σίγουρο: όπου κι αν αποφασίσετε να πάτε οι Κυκλάδες θα σας προσφέρουν μοναδικές και ονειρεμένες διακοπές.

Εξοργιστείτε! Εξεγερθείτε! Αγανακτήστε!

Εξοργιστείτε! Εξεγερθείτε! Αγανακτήστε! Με αυτό το πολτικό σύνθημα ο Στεφάν Εσέλ καλεί τον κόσμο να εξεγερθεί κατά της συνενοχής ανάμεσα στους πολιτικούς και στις οικονομικές δυνάμεις και να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά δικαιώματα που κατακτήσαμε με τόσο σκληρούς αγώνες επί δύο αιώνες. Το βιβλίο, του 93χρονου πρώην διπλωμάτη, «Ιndignez-vous!» («Αγανακτήστε!») έγινε από τη μια μέρα στην άλλη best-seller.

Ο  Στεφάν Εσέλ καλεί τους νέους να δραστηριοποιηθούν, να υψώσουν το ανάστημά τους και να ενωθούν για να διαμαρτυρηθούν για τα όσα διαδραματίζονται γύρω τους. Να δημιουργήσουν και κάτι καινούριο αλλάζοντας το πολιτικό σκηνικό. Οι κοινωνικές αξίες της εποχής έχουν ξεπέσει και αυτές καλούνται να αναστηλώσουν οι νέοι. Αγανακτήστε λοιπόν για την δημοκρατία ώστε να αλλάξει η κοινωνία και να ξημερώσει ένα καινούριο αύριο.

Οι πλατείες της Ευρώπης φιλοξενούν από τις 15 Μαΐου ένα οριζόντιο κίνημα πολιτών, οι οποίοι αποφάσισαν να συγκεντρωθούν για να συζητήσουν και να διαμαρτυρηθούν εναντίον μιας πολιτικής τάξης που αισθάνονται ότι δεν τους εκπροσωπεί πλέον.

Η ιδέα άρχισε να υλοποιείται σε όλες τις μεγάλες πλατείες της Ισπανίας και μετά ήρθε και στην Ελλάδα. Όλες οι μεγάλες πόλεις της Ισπανίας, ξεκινώντας από τη Μαδρίτη και την πλατεία Πουέρτα Ντελ Σολ, πλημμυρίζουν από «αγανακτισμένους» νέους που το μόνο που ζητούν είναι θέσεις εργασίας, το δικαίωμα στην κατοικία, τη δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των πολιτικών και μεγαλοεπιχειρηματιών, το διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας και τον έλεγχο των τραπεζών.

Το κίνημα των «αγανακτισμένων», όπως ονομάστηκε, ήρθε στην Ελλάδα μέσα από το facebook. Ένα group ζητά από τους Έλληνες να κατέβουν στις 25 Μαΐου στις 18:00 στην πλατεία Συντάγματος και να διαδηλώσουν ειρηνικά για τα δικαιώματά τους. Η προσέλευση του κόσμου ήταν πρωτοφανής όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο και στην Πάτρα και σε όλες τις μεγάλες και μικρές πόλεις της Ελλάδας. Άτομα κάθε ηλικίας ανανεώνουν καθημερινά το ραντεβού τους στις πλατείες των πόλεων για να διαμαρτυρηθούν για την οικονομική εξαθλίωση της χώρας μας, για τις κοινωνικές αξίες που έχουν καταρρεύσει και για το σάπιο πολιτικό σκηνικό.

Και αν σκεφτεί κανείς πως όλο αυτό το κλίμα δημιουργήθηκε από ένα group στο facebook θα αναλογιστεί επίσης και τη μεγάλη απήχηση που έχουν τα κοινωνικά δίκτυα σήμερα ώστε να καταφέρουν να κινήσουν τα νήματα και να δημιουργηθεί μία τόσο μεγάλη διαδήλωση.

Το σημαντικό είναι όμως ότι οι διαμαρτυρίες εδώ και τόσο καιρό συνεχίζουν να είναι ειρηνικές και δεν έχουν καμία σχέση με τις συνηθισμένες πορείες όπου τα δακρυγόνα και το ξύλο πέφτουν βροχή.

Η φωνή των αγανακτισμένων Ελλήνων δεν περιορίστηκε μόνο στο Σύνταγμα και στις άλλες πλατείες της χώρας όπου οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες δίνουν βροντερό παρόν. Ξεπέρασε τα σύνορα και απασχόλησε τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία παρουσιάζουν την χώρα ως ένα «καζάνι που βράζει» την στιγμή που οι συζητήσεις για νέα δανειακά πακέτα, πρόσθετα μέτρα και επιστροφή στην δραχμή φουντώνουν.

Γιώργος Κολιόπουλος

Προφίλ

Γιώργος Κολιόπουλος

Ο entrepreneur που λάτρεψε Ο Γάπ. O Γιώργος Κολιόπουλος είδε το ελληνικό λάδι ως «υγρό χρυσό», και το εξήγαγε από το Χονγκ Κονγκ ως τα Harrods.

Για να λανσάρω το «λ» το 2007, έστειλα 80 χειροποίητες κασετίνες με κούριερ σε trendsetters και δημοσιογράφους γκουρμέ. Στην Ντονατέλα Βερσάτσε, στον Ιαν Σράγκερ, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του Studio 54 και δημιουργός του πρώτου boutique hotel μαζί με τον Φίλιπ Σταρκ, στους «Los Angeles Times» και στους «New York Times». Οχι απαραίτητα για να τους κάνω πελάτες, αλλά για να διαδοθεί το «λ» μέσω του word of mouth

Οι πρωτιές του «λ» είναι πολλές. Είναι το πρώτο λάδι πολυτελείας στον κόσμο, το πρώτο λάδι στο οποίο αναγράφεται η ultra premium κατηγορία του, το πρώτο επίσης με συσκευασία λευκών αποχρώσεων σε αντίθεση με τα γήινα χρώματα που έχουν τα υπόλοιπα. Είναι το πρώτο σε τόσο ακριβή συσκευασία δώρου παγκοσμίως (€ 150 ή $ 180), αλλιώς € 41 το μπουκάλι (500 ml). Το «λ» αναβαθμίζει εξήμισι φορές την προστιθέμενη εξαγώγιμη αξία του ελληνικού ελαιόλαδου στο εξωτερικό.

Αυτό που συνηθίζω να λέω είναι ότι το «λ» είναι το πρώτο λάδι που δεν φτιάχτηκε από ελιές αλλά από βιβλία. Είναι καρπός εγκεφαλικής σκέψης. Με βοήθησαν τα διαβάσματά μου. Κυρίως ο Πίντσον. Είναι σαν να ανατρέπει όλο το Σύμπαν, να πριονίζει το στάτους κβο. Βασικότατη επιρροή μου θεωρώ τον Στέλιο Ράμφο, ο οποίος στα βιβλία του ασχολείται με το τι φταίει στον ελληνικό ψυχισμό και δεν μπορεί να προαχθεί. «Ο καημός του ενός» με εκφράζει απόλυτα. Και βεβαίως ο αρχιτέκτονας Ζενέτος, γιατί πιστεύω ότι οι πρωτοπόροι στην Ελλάδα πάντα αισθάνονταν μια μοναξιά. Την έχω βιώσει. Από οικονομικής απόψεως, αλλά και επειδή δεν με καταλάβαινε κανείς.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Ελλάδας δεν ενισχύει την επιχειρηματικότητα. Δεν καταλαβαίνουν τι κάνεις και αντί τουλάχιστον να πουν «προχώρα», μόνο σε αποθαρρύνουν. Κατέληξα ότι έπρεπε να κάνω τη δική μου υπέρβαση. Είπα: «Ο κόσμος δεν είναι έτσι όπως μου τον έχουν μάθει στην Ελλάδα, όπου όλα είναι ένα ακίνητο σύμπαν. Στον κόσμο μπορεί να υπάρχει ρευστότητα». Έπρεπε όμως πρώτα να φτιάξω τον εαυτό μου. Να φτάσω στο «μηδέν». Αποκαθήλωσα πλήρως την Ελλάδα και είπα: «Δεν αξίζουμε τίποτε». Αυτό είναι και το μυστικό για την αυτογνωσία του Νεοέλληνα. Πρέπει να δεις τον εαυτό σου ως μηδενικό για να ξαναβρείς το ένα σου, να δημιουργήσεις. Είτε είσαι επιχειρηματίας είτε δάσκαλος.

Έκανα το πρώτο πολυτελές αγαθό από ελληνικά χέρια. Είμαστε χρόνια καταναλωτές πολυτελών αγαθών, αλλά δεν ξέρουμε τον τρόπο για να τα δημιουργήσουμε εμείς. Έφερα το premiumization που εφαρμόζεται χρόνια στα ποτά, στο λάδι. Η κατηγορία ultra premium δεν υπήρχε, αλλά αποφάσισα να το πω εγώ έτσι επειδή έτσι μου αρέσει. Είναι το πρώτο λάδι που χρησιμοποίησε αυτήν την ιδέα μάρκετινγκ.

Δεν έχω φύγει ποτέ στο εξωτερικό, δεν έχω μείνει ποτέ έξω και αυτό είναι ένα ενδιαφέρον case study. Όλα έγιναν μέσα από το λάπτοπ, διότι έχω το ταλέντο να ανακαλύπτω τη χρήσιμη γνώση κάτω από στρώματα άχρηστων πληροφοριών. Είναι εφικτό να ζεις σε μια χώρα και να κάνεις καριέρα σε άλλη. Όπως ο Ζενέτος, αλλά και ο Μορικόνε, ο οποίος έκανε καριέρα στο Χόλιγουντ όντας στη Ρώμη. Μένω στην Ελλάδα γιατί αγαπώ τη χώρα μου. Στην ουσία της, όχι όπως είναι. Στην Ελλάδα υπάρχει και η εμφυλιακή διάσταση. Μετά την αναφορά του Πρωθυπουργού διακόπηκε η συνεργασία μου με την Κριτσά στην Κρήτη.

Πλούσιος δεν έγινα, αλλά συνεχίζω, αυτή είναι η τρέλα μου. Το ότι κατάφερα και άλλους να παθιαστούν με το προϊόν μου, σημαίνει ότι πέτυχα. Η Speiron δεν είναι εταιρεία των τζίρων. Τη φαντάζομαι μικρή και ταγμένη, α λα Rolls-Royce. Έχω κάνει κάτι μοναδικό σε παγκόσμια κλίμακα, και αυτό ήθελα. Το επόμενο προϊόν θα είναι τρόφιμο ή ποτό και θα εντυπωσιάσει εξίσου. Δεν μπορώ να σας πω τι θα είναι. Μόνο ότι μάλλον θα προκαλέσω μεγάλο πρόβλημα σε έναν φιλικό λαό. Μόλις λανσάρισα το πρώτο υπογεγραμμένο ελαιόλαδο στον κόσμο. Μπορείς να το παραγγείλεις με την υπογραφή σου πάνω ως μεταξοτυπία, είναι limited production, αριθμημένο μπουκάλι, και περικλείεται σε χειροποίητη κασετίνα από λευκό λακαρισμένο μασίφ ξύλο, με δύο πλακέτες λευκόχρυσου. Η τιμή του, 11.000 ευρώ.

Η συμβουλή μου σε κάθε επίδοξο επιχειρηματία ή δημιουργό είναι να μην ακούει το «γύρω γύρω». Το μέλλον της Ελλάδας δεν είναι σε αυτό που βλέπουμε γύρω μας, στο τώρα. Εγώ φροντίζω να προσφέρω προϊόντα που αγαπάω πρώτα εγώ, για να τα χαίρονται μετά οι υπόλοιποι. Το μυστικό είναι η σπανιότητα και η μικρή παραγωγή. Αλλά και η προστιθέμενη αξία, που σημαίνει αυτοπεποίθηση, όραμα. Στην Ελλάδα, στα προϊόντα της, αλλά πρωτίστως στον εαυτό μας. Αν διοχετεύαμε ελάχιστο από το πάθος με το οποίο διαδηλώνουμε στην αμερικανική πρεσβεία σε ένα όραμα, θα ανορθώναμε την οικονομία. Να βρεθούν επιχειρηματίες και να τυποποιήσουν προϊόντα που θα κατακτήσουν την Αμερική ειρηνικά.

Ποιος είναι;

Με πτυχίο Νομικής και προϋπηρεσία σε διαφημιστική ως copywriter, ο Γιώργος Κολιόπουλος έγινε ο επιχειρηματίας που είδε το ελληνικό λάδι ως τον «υγρό χρυσό» που είναι, και εξ Αττικής ορμώμενος εισέβαλε σε Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Άμπου Ντάμπι, αλλά και στα ράφια του Harrods, γεγονός που στάθηκε αφορμή για να αποτελέσει ένα από τα παραδείγματα επιτυχημένης επιχειρηματικότητας στην ομιλία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.

Φόροι "Τιμής"

     Ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης που ακούς καθημερινά σχεδόν παντού είναι η οικονομική κρίση. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε συζητήσει γι' αυτή και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως την έχει βιώσει, από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο.

     Η κρίση αυτή χτυπώντας την Ελλάδα μας πριν από μερικά χρόνια τελικά άνοιξε τις πόρτες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το αποκαλούμενο ΔΝΤ  σκοπό είχε να "βοηθήσει" τη χώρα μας να ξεφύγει από τα δεσμά της οικονομικής κρίσης αποφεύγοντας την πτώχευση. Όμως, βρίσκοντας μια οικονομία υπό κατάρρευση και ένα έλλειμμα τεραστίων διαστάσεων δεν μπορούσε παρά να θέσει σκληρά μέτρα για την εξυγίανση της οικονομίας. 

     Έτσι, λοιπόν, οι πρώτοι που βίωσαν τα σκληρά αυτά μέτρα ήταν οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι. Το ασφαλιστικό σύστημα ήταν το πρώτο που χτυπήθηκε από τα μέτρα του ΔΝΤ με μείωση μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Οι συνταξιούχοι αναγκάζονται να περάσουν το μήνα τους με 300 και 500 ευρώ που δε φτάνουν ούτε για τις βασικές τους ανάγκες. Το ίδιο όμως επικρατεί και για τους μικρομεσαίους. Η μείωση των μισθών και η κατάργηση των επιδομάτων που αποφασίστηκε για τον ιδιωτικό αλλά και δημόσιο τομέα οδηγεί τους μικρομεσαίους σε εξευτελιστικές συνθήκες διαβίωσης. Όταν ένας βασικός μισθός δεν ξεπερνάει τα 600 ευρώ ενώ οι βασικές ανάγκες μαζί με τους λογαριασμούς ανέρχονται σε 300 με 400 ευρώ χωρίς το ενοίκιο μπορεί να έχει ο καθένας καταλαβαίνει κανείς ότι ο τρόπος ζωής γίνονται δυσβάσταχτος. 

     Οι κύριοι του ΔΝΤ όμως δεν έμειναν ευχαριστημένοι μ' αυτά τα μέτρα και έτσι εκτός από τη μείωση των μισθών επέβαλαν και περικοπές σε επιδόματα και σε άλλους τομείς. Κλονίζονται λοιπόν με τη σειρά τους η υγεία και η περίθαλψη καθώς μειώνονται σημαντικά οι κρατικές δαπάνες για την υγεία λόγω της οικονομικής στενότητας. Χρηματοδοτήσεις για για φάρμακα και νοσοκομειακό εξοπλισμό δεν εγκρίνονται ή εγκρίνονται με πολύ μειωμένα ποσά. Έτσι και τα δημόσια νοσοκομεία και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί υγείας αλλά και ο ιδιωτικός τομέας αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα με τα ελλείμματα και τις περικοπές. 

     Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει τόσο την ελληνική κοινωνία ώστε η μείωση της αγοράς έχει οδηγήσει χιλιάδες επιχειρήσεις σε λουκέτο. Ολοένα και περισσότερα καταστήματα κλείνουν αδυνατώντας να φέρουν εις πέρας τις υποχρεώσεις τους. Αυτό συνεπάγεται όμως και μαζικές απολύσεις υπαλλήλων. Αφού μειώνεται η αγορά εργασίας, αυξάνεται συνεπώς η ανεργία. Αρκετοί νέοι ψάχνοντας δουλειά βρίσκουν κλειστές πόρτες. 

     Η ανεργία είναι μια από τις σύγχρονες μάστιγες της ελληνικής κοινωνίας σήμερα. Όσοι έχουν δουλειά προσπαθούν με νύχια και με δόντια να την κρατήσουν. Ενώ όσοι δεν έχουν προσεύχονται καθημερινά να αποκτήσουν. Όταν όλοι σχεδόν οι εργοδότες απολύουν υπαλλήλους και αρκετές επιχειρήσεις κλείνουν καταλαβαίνει κανείς πόσο δύσκολο είναι να βρει κάποιος δουλειά. Ούτε καν για πρακτική άσκηση δεν υπάρχουν θέσεις. Ένας απόφοιτος πανεπιστημίου είναι δύσκολο ακόμα και αμοισθή να δουλέψει. 

     Δουλειές δεν υπάρχουν. Η ανεργία αυξάνεται. Ο ΟΑΕΔ δεν δίνει άλλα επιδόματα σε ανέργους. Ο καταναλωτισμός μειώνεται και οι επιχειρήσεις κλείνουν. Το χρήμα δεν κινείται στην αγορά. Όμως, οι φόροι και οι τιμές ανεβαίνουν. Παλιότερα με 100 ευρώ ψωνίζεις για ολόκληρο το μήνα. Τώρα ούτε καν για το μισό δε φτάνουν. Οι αξίες των βασικών αναγκών έχουν αυξηθεί τόσο πολύ που ορισμένα νοικοκυριά αγγίζουν πλέον τα όρια της φτώχειας. 

     Η οικονομική κρίση και τα μέτρα που έχει επιβάλει η κυβέρνηση έχουν οδηγήσει τον ελληνικό λαό σε συνεχείς κινητοποιήσεις και απεργίες. Συνέχεια διαμαρτύρονται για τα σκληρά μέτρα αλλά μάλλον κανείς δεν τους ακούει. Σήμερα ο καθένας μας κοιμάται και ξυπνάει με το άγχος για το αν θα βρει ή θα χάσει τη δουλειά του ή για το αν θα έχει τα χρήματα για να καλύψει τις απαραίτητες καθημερινές ανάγκες του. Όμως το άγχος οδηγεί σε ψυχολογική καταπίεση και αυτή με τη σειρά της σε κατάθλιψη. Για να μην καταλήξουμε με χάπια λοιπόν αλλά να έχουμε να φάμε, πρέπει κάτι να γίνει και ο ελληνικός λαός να αντιδράσει.

Η εξουσία των λέξεων

     Καθημερινά μιλάμε, διαβάζουμε και ακούμε. Οι λέξεις κυριαρχούν στη ζωή μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Καταλαβαίνουμε όμως; 

     Οι λέξεις επινοήθηκαν για να βοηθήσουν και να διευκολύνουν την καθημερινή μας επικοινωνία. Χωρίς αυτές τι θα κάναμε; Ακόμα θα μουγκρίζαμε ή θα ανάβαμε φωτιές για σήματα καπνού.Ευτυχώς, όμως, με την πολύτιμη βοήθεια του αλφαβήτου δημιουργήθηκαν οι λέξεις. Και έτσι ο καθένας μας λέει και δε σταματάει να λέει. Ποιος καταλαβαίνει όμως; Αυτό είναι άλλο θέμα!

     Σήμερα, ο καθένας που μιλάει, καταλαβαίνει τι λέει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Οι άλλοι όμως το πιάνουν το νόημα; Σίγουρα και ο πομπός αλλά και ο δέκτης πρέπει να έχουν ένα κοινό επικοινωνιακό πλαίσιο. Να "μιλάνε την ίδια γλώσσα". Η παιδεία που έχει ο καθένας μας παίζει σημαντικό ρόλο στο να κατανοήσουμε τις λέξεις. Γιατί τουλάχιστον στην ελληνική υπάρχουν αρκετές λέξεις που δηλώνουν το ίδιο ακριβώς. "Με άλλα λόγια", που λένε.

     Υπάρχουν όμως και εκείνοι που έχουν κάνει τις λέξεις επάγγελμα. Αυτούς τους λέμε δημοσιογράφους. Αυτό που έχουν κληθεί να κάνουν είναι να χρησιμοποιούν τις λέξεις ώστε να μας ενημερώνουν και να μας πληροφορούν. Αυτομάτων ο λόγος τους αναφέρεται στο ευρύ κοινό. Και για να το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν, συνήθως, εκτός και αν αναφέρονται σε ειδικούς αναγνώστες, ένα λεξιλόγιο κατανοητό καθώς και εκφράσεις και λέξεις που ένας μέσου επιπέδου μόρφωσης αναγνώστης θα καταλάβαινε.

     Όμως, επειδή σήμερα, όλοι έχουν ένα όφελος από τα πάντα, έχουν ενταχθεί στο δημοσιογραφικό λόγο κάποιες γλωσσικές δομές και κάποιες στερεότυπες εκφράσεις. Και αυτό δε γίνεται για κανέναν άλλο λόγο από το να αποκτήσουν περισσότερη δύναμη οι πλέον ισχυροί της χώρας και οι πολιτικοί. Έτσι τα ΜΜΕ με το λόγο τους αποκρύπτουν ή υποδηλώνουν ιδεολογικές επιλογές. Γίνεται, λοιπόν, χρήση λόγιων λέξεων για την αποτύπωση της σοβαρότητας αλλά και της εγκυρότητας στο κείμενο, χρήση ορολογιών, λες και μιλάνε στους επιστήμονες ή τείνουν με μια παθητικοποίηση της γλώσσας να κρύβουν τους πραγματικούς δρώντες. Επίσης, χρησιμοποιώντας στερεότυπες εκφράσεις για κάθε είδους περίσταση, όπως π.χ. "τιμές-φωτιά" ή "πόλεμος στην ελληνική κοινωνία" και πάλι στοχεύουν στην ιδεολογική στράτευση. 

     Έχουμε, λοιπόν, από τη μια τους περισσότερους δημοσιογράφους να μας βομβαρδίζουν με ότι θέλουν εκείνοι να ακουστεί και από την άλλη όταν μια μικρή μερίδα πάει να πει την αλήθεια για να πέσουν επιτέλους οι μάσκες τους ασκείται ένας "πόλεμος" ή ακόμα και βία.

     Οι λέξεις σήμερα έχουν πολύ μεγάλη εξουσία και όποιος είναι σε θέση να τις χρησιμοποιήσει για να πετύχει το σκοπό του συνήθως το καταφέρνει. Ο δημοσιογραφικός λόγος έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να λειτουργεί εις βάρος της πληροφορίας και αυτό γιατί όταν ο αναγνώστης ή τηλεθεατής πρέπει να ψάξει πίσω από τις λέξεις για να βρει το νόημα ακούγοντας παράλληλα ένα κατεβατό από στερεότυπες εκφράσεις και γλωσσικές καταχρήσεις τότε αυτό χάνεται. Ο αναγνώστης παρασύρεται από το χείμαρρο λέξεων και χάνει το πραγματικό νόημα της πληροφορίας. Έτσι, λοιπόν, καταφέρνουν να "περνάνε" τα μέσα αυτά που θέλουν. Όταν θα σταματήσει να γίνεται κάτι τέτοιο τότε η πραγματική ενημέρωση θα λάμψει αλλά παράλληλα θα "πέσουν" κεφάλια! 

"Τα μάτια είναι τυφλά. Πρέπει να ψάξεις με την καρδιά."

     Ο "Μικρός Πρίγκηπας" είναι ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη. Είναι ένα βιβλίο που όσες φορές και να το διαβάσεις πάντα ανακαλύπτεις κάτι καινούριο και μοναδικό που μπορεί να σου προσφέρει. Τα βαθυστόχαστα μηνύματα που κρύβουν οι λέξεις συγκινούν ακόμα και τους πιο "απάνθρωπους" ανθρώπους.

     Εμπνευστής του μικρού πρίγκηπα είναι ο Γάλλος συγγραφέας Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Το βιβλίο αυτό έχει περάσει από χιλιάδες χέρια μεγάλων και μικρών. Η ιστορία αρχίζει με ένα αεροπλάνο που έπεσε στη μέση της ερήμου. Ο πιλότος,που είναι παράλληλα και ο αφηγητής, συνάντησε εκεί ένα μικρό αγοράκι, το γνώρισε και έγιναν φίλοι. Το αγοράκι αυτό ζούσε σε ένα δικό του πλανήτη. Ήταν ο πρίγκηπας αυτού του μικρού πλανήτη. Όμως επειδή ήταν ο μόνος κάτοικος του πλανήτη εκείνου δεν είχε φίλους, παρά μόνο ένα τριαντάφυλλο. Σιγά σιγά το μικρό παιδί άρχισε να του μιλάει για τις περιπέτειες που είχε ζήσει μέχρι τότε, για τα ταξίδια του σε άλλους πλανήτες καθώς και για τους ανθρώπους που συνάντησε, από τους οποίους άλλοι ήταν πιο ματαιόδοξοι και άλλοι περισσότερο "ανθρώπινοι". 

     Στην περιπλάνησή του, ο μικρός πρίγκηπας, δε συνάντησε μόνο ανθρώπους όμως. Όταν έφτασε στη γη συνάντησε ένα φίδι (" Όποιον αγγίζω, τον γυρίζω πίσω στη γη απ' όπου βγήκε" είπε το φίδι.), ένα λουλούδι ("Που είναι οι άνθρωποι;" ρώτησε ευγενικά ο μικρός πρίγκηπας. Το λουλούδι είχε δει μια μέρα ένα καραβάνι. "Οι άνθρωποι; Νομίζω πως υπάρχουν έξι εφτά . Τους είχα δει πριν από χρόνια. Μα δεν ξέρεις ποτέ που να τους βρεις. Τους πηγαινοφέρνει ο άνεμος. Δεν έχουν ρίζες και αυτό τους δυσκολεύει πολύ."), ένα τριαντάφυλλο ( "Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο" είπε... Εκείνο όμως είναι πιο σημαντικό απ' όλα σας, γιατί είναι το τριαντάφυλλο που έχω εγώ ποτίσει. Γιατί είναι το λουλούδι που προστάτευσα... Γιατί είναι το τριαντάφυλλό μου το καλύτερο απ' όλα.") και μια αλεπού (" Όμως αν με εξημερώσεις θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα 'σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο,  θα 'μαι για σένα μοναδική στον κόσμο..."). Η ιστορία τελειώνει όταν ο μικρός πρίγκηπας ζητάει από το φίδι να τον δαγκώσει για να γυρίσει στον πλανήτη του να δει το φίλο του, το τριαντάφυλλο. Ο μικρός πρίγκηπας έμεινε στη γη για ένα χρόνο και ο αφηγητής τελειώνει την ιστορία έξι χρόνια μετά την επιβίωση και απόδρασή του από την έρημο.

     Ο "Μικρός Πρίγκηπας" είναι μια διαρκής αναζήτηση για την "αλήθεια". Ο ίδιος ο ήρωας αλλά και όσους και όσα συναντάει είναι μαθήματα ζωής για τον ίδιο αλλά και για όλους εμάς. Δυσκολεύεται να κατανοήσει τα κίνητρα και τους σκοπούς των μεγάλων και αντιλαμβάνεται πως η δημιουργία δεσμών δημιουργεί ένα αίσθημα υπευθυνότητας καθώς και μοναδικότητα. Ζητήματα όπως ο πόνος, η απώλεια και ο θάνατος δεν είναι μονόδρομοι για τον ήρωά μας αλλά ξεπερνιούνται με την παρηγοριά. Ιδιαίτερα ο θάνατος λειτουργεί ως μεταμόρφωση. Ύλης, πνεύματος, ύπαρξης.

     Όπως είπαμε παραπάνω, συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Το βιβλίο αυτό έχει μεταφραστεί σε 60 γλώσσες και έρχεται 3ο σε πωλήσεις στην παγκόσμια ιστορία. Η πρώτη έκδοση έγινε το 1943 στη Γαλλία. Την εικονογράφηση του βιβλίου είχε επιμεληθεί ο ίδιος ο συγγραφέας. Στην Ελλάδα ήρθε τη δεκαετία του ΄60 όπου μεταφράστηκε από τον Στρατή Τσίρκα και εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ηριδανός. Ο συγγραφέας, αλλά και φιλόσοφος, προσπάθησε να αναλύσει τη ζωή αλλά και τον προορισμό της. Εξάλλου, "τα μάτια είναι τυφλά. Πρέπει να ψάξεις με την καρδιά".